تروریسم سایبر؛ کابوس وحشتناک ابرقدرت ها در دنیای آینده

سه شنبه, 30 خرداد 1385 ساعت 15:41
    نویسنده: امیرحسین پیرمرادی این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
این مورد را ارزیابی کنید
(0 رای‌ها)

چکیده

فضای سایبر، شبکه های رایانه ای و مخابراتی متصل به هم است که اطلاعات را در کمترین زمان و بیشترین مکان، مبادله می کند. اکنون کشورهای پیشرفته دنیا تقریباً همه امور خود را از طریق این شبکه ها که بسان ستون فقرات و نخاع عصبی تجارت، علم، فرهنگ، سیاست و امنیت آنها در آمده، انجام می دهند.

با توجه به آسیب پذیری و قابل نفوذ و هک قرار گرفتن شبکه های رایانه ای و نیز اتکای کامل کشورهای پیشرفته به این شبکه ها، اختلال یا اخلال در سامانه آنها، می تواند ضربات جبران ناپذیری به آنها وارد کند و حتی سقوط دولت ها را در پی داشته باشد.

متن پیش رو، خلاصه ای از مقاله «تروریسم سایبر، جرم آینده» به قلم جینادی آنجلیز (Gina De Angelis) است که ایجاد اختلاف در شبکه ها را، به عنوان تروریسم سایبر، بررسی کرده است. اگرچه استفاده از اصطلاح تروریسم تأمل برانگیز است؛ اما نشان اهمیت موضوع و دغدغه کارشناسان ارتباطات و فناوری اطلاعات در این جوامع است. نکته قابل توجه دیگر، پیش بینی و آینده نگری این کارشناسان، نسبت به خطرات پیش رو برای منافع کشورهای متبوعشان، به خصوص ایالات متحده آمریکاست.

هکرها تا چه اندازه خطرناک اند؟!

یک متخصص تروریسم در مرکز مطالعات استراتژیک و بین المللی آمریکا، با اشاره به ادعای یک مقام رسمی سیا می نویسد: او که قادر است با یک میلیارد دلار هزینه و 20 هکر شایسته، ایالات متحده را فلج کند. والتر لاکور(1) یادآوری می کند که اگر چه هدف تروریست ها، معمولاً قتل سران سیاسی، گروگان گیری یا بعضاً حمله ناگهانی به مراکز دولتی یا عمومی است؛ اما صدمه ای که با حمله الکترونیکی به شبکه های رایانه ای وارد آید، ممکن است «بسیار غم انگیزتر باشد و اثرات آن تا مدت ها باقی بماند.»

وی معتقد است که تروریسم رایانه ای، ممکن است برای تعداد زیادی از مردم، از جنگ های بیولوژیک یا شیمیایی بسیار ویران کننده تر باشد. اما تروریسم سایبر توهم کابوسی وحشتناک است که واقعاً می تواند اتفاق بیفتد»؟!

دو روزنامه نگار به نام های «دیوید فریدمن»(2) و «چارلز مان»(3) در این باره می گویند: وزارت دفاع ایالات متحده، بیش از 2/1 میلیون رایانه دارد که به حدود 10/000 شبکه محلی پیوند خورده اند و این شبکه ها به 100 شبکه راه دور متصل هستند. آن گونه که پنتاگون می گوید: این شبکه ها در محاصره (هکرها) هستند.

تروریسم سایبر، آیا واقعاً امکان پذیر است؟

در سال 1991م هنگام جنگ خلیج(4) (فارس) که میان عراق و ائتلافی از چند کشور، به رهبری امریکا درگرفت، یک جوان 18 ساله فلسطینی، با نفوذ به رایانه های سرّی پنتاگون، به اطلاعات سرّی مربوط به موشک پاتریوت(5) که سلاح کلیدی آمریکا برای دفاع در مقابل حمله موشک های اسکاد(6) عراق محسوب می شد، دست یافت. در نفوذ دیگری طی همان جنگ، چند نوجوان هلندی به رایانه های نظامی )زمینی، هوایی و دریایی( آمریکا در 34 سایت مختلف نفوذ کردند و فقط در یکی از حملات خود، به داده های بسیار حساسی درباره پرسنل نظامی، نوع و میزان تجهیزات نظامی فرستاد شده به خلیج فارس، اهداف موشک ها، و توسعه سیستم تسلیحاتی مهم، دست یافتند.

باک رول(7) از مؤسسه مطالعات تروریسم و خشونت های سیاسی، طی مصاحبه ای با  CNN گفت: سیستم کنترل خطوط هوایی، و سیستم رزرو مسافر و کنترل ترافیک هوایی، همگی به وسیله شبکه های اطلاعاتی هدایت می شوند.

این شبکه ها به یک مبنای جهانی گسترش یافته اند و می توان به آنها نفوذ کرد و آنها را از کار انداخت.

برای حفاظت از چنین تهدیدهایی چه باید کرد؟

در همین راستا، دولت امریکا، یگان مستقل حفاظت زیربنایی (8) (IPTF) را برای بررسی امکان حملات تروریستی الکترونیکی به خدمات و صنایع حیاتی تشکیل داد. IPTF دارای اعضایی از آژانس های دولتی متعدد، چون اداره تحقیقات فدرال (FBI)، آژانس جاسوسی مرکزی (CIA)، آژانس امنیت ملی (9) (NSA)، سیستم ارتباطات ملی (10) (NCS)، وزارت دفاع، وزارت انرژی، وزارت دادگستری، وزارت بازرگانی و وزارت دارایی است.

مطابق با صفحه اصلی سایت FBI، به طور کلی هشت زیر ساخت وجود دارد که نیازمند توجه و حفاظت است:

  1. ارتباطات راه دور (مانند شرکت تلفن و رایانه های شبکه ای).
  2. سیستم های الکترونیکی (شرکت های برق).
  3. تولید، ذخیره سازی و حمل و نقل نفت و گاز.
  4. سیستم های بانکداری و مالی.
  5. حمل و نقل (خطوط هوایی، راه آهن و بزرگراهها).
  6. سیستم های تأمین آب.خدمات اورژانس (آمبولانس ها، پلیس، آتش نشانی و پرسنل امدادی دیگر).
  7. خدمات دولتی.

سازمان IPTF تهدیدهای احتمالی مربوط به این زیرساخت ها را به تهدیدهای فیزیکی چون بمب گذاری، و تهدیدهای سایبر طبقه بندی می کند.

انواع تهدیدهای سایبر

تهدیدهای سایبر بسیار زیاد و متنوع هستند، یک حمله تروریستی می تواند، به شکل «الکترونیکی، فرکانس رادیویی و حملات مبتنی بر رایانه»، به اجزای ارتباطی یا اطلاعاتی کنترل کننده زیر ساخت های حیاتی باشد.

ویروس های رایانه ای

ویروس های رایانه ای و دیگر «بحران سازهای سایبر»(11) یکی از این تهدیدات اند. ویروس ها یا «برنامه های خود همانندسازی»(12)، با هدف آلوده کردن سیستم های دیگر نوشته می شوند.

عنکبوت های موتورهای جست وجو

بحران سازهای رایانه ای ای هستند که با داشتن پالس های الکترومغناطیسی، می توانند دیسک سخت یک رایانه را ذوب کنند.

اسب های تروا

به ظاهر برنامه هایی سودمند یا مفیدند؛ اما پس از مدتی کدهایی خطرناک آزاد می کنند.

نوعی ویروس با عنوان خرگوش

خرگوش ها به رایانه دستور می دهند، تا وظایف بی فایده را به صورت بی پایان انجام دهند؛ به این ترتیب، همه توان رایانه به این کارها اختصاص می یابد و دستگاه عملاً از مدار خارجی می شود.

کرم ها

در یک رایانه جاگیر می شوند و به صورت مرتب فضای رایانه را اشغال می کنند.

بمب های منطقی

آنها تعمداً زیانبار ساخته می شوند؛ اما مانند ویروس ها تکثیر نمی شوند و معمولاً یک دوره زمانی در رایانه غیر فعّال باقی می مانند و با سررسیدن تاریخ مشخص شده، منفجر می شوند. در این هنگام، ممکن است ویروس یا کرمی خطرناک را آزاد کنند.

به هر حال، جرایم سیاسی سایبر، با افزایش مهارت تعداد بیشتری از افراد در برنامه نویسی و نفوذ به سیستم های رایانه ای افزایش می یابد؛ اما اینها تنها تهدیدهای دنیای سایبر نیستند، بلکه سرفصل های متعددی را می توان به این امر اختصاص داد.

منابع:

پی نوشت:

اطلاعات تکميلي

  • تاریخ انتشار نسخه چاپی: سه شنبه, 23 خرداد 1385
  • صفحه در فصلنامه: صفحه 16
  • شماره فصلنامه: فصلنامه شماره 14
بازدید 12408 بار
شما اينجا هستيد:خانه آرشیو فصلنامه شماره 14 (بهار 1385) تروریسم سایبر؛ کابوس وحشتناک ابرقدرت ها در دنیای آینده