در چند سال اخیر، رشد شتابان فناوری اطلاعات و به دنبال آن توسعه شبکه‌های ارتباطی، افق‌های تازه‌ای در پیشبرد تحقیقات علمی، صنعتی، پزشکی و کشاورزی پدید آورده است؛ هر چند که شکل نهایی نهادهایی که از این دگرگونی بر خواهند خاست، هنوز نامعلوم است.
قدرت سحرآمیز شبکه‌های اطلاعاتی و توزیع آن‌ها در گستره این کره خاکی، دگرگونی‌های بنیادی را در ساختار نظام تحقیقات، توسعه و آموزش ایجاد کرد. این امر در کشورهای پیشرفته صنعتی که از این شبکه‌ها استفاده می‌کنند، به‌خوبی ملموس است.
بر این اساس، می‌توان اظهار داشت که در آستانه قرن دانش و اطلاعات، هر نوع برنامه‌ریزی و تصمیم‌گیری و در مجموع، هر نوع فعالیت حیاتی معقول، بدون کاربرد اطلاعات روزآمد و سازماندهی اطلاعاتی بر مبنای فناوری‌های جدید در امر اطلاع‌رسانی، امری به دور از واقعیت‌های جامعه جهانی یا دهکده جهانی خواهد بود. در عصر فنون جدید تبادل اطلاعات، هر نوع فعالیت ارتباطی به منزله یک سرمایه ملی و در حکم پشتوانه‌ایی برای نیل به اهداف برنامه‌های توسعه و نهایتاً استقلال و خودکفایی کشورها محسوب می‌شود. بنابراین، باید پذیرفت که بزرگراه‌های اطلاعاتی زمینه‌ساز بستری مناسب برای توسعه کشورها هستند و جوامعی که از این امکانات محروم‌اند، عملاً قدرت مانور تجاری و علمی خود را تا حد قابل توجهی محدود می‌بینند.
بدون شک، سرویس‌های خدماتی و ارتباطی نوین و به دنبال آن جهانی شدن تجارت و بازرگانی، فعالیت‌هایی مانند: شناسایی شرکای تجاری، برقراری ارتباط با خریداران و فروشندگان، معرفی محصولات و خدمات جدید، دستیابی به بازارها و منابع تهیه و تأمین کالا با کارایی بیشتر و در عین حال کاربرد هزینه کمتر را امکان‌پذیر ساخته است.
از اين رو، مصرف‌کنندگان این مجموعه عظیم و گسترده در برابر اطلاعاتی که از طریق کابل نوری بر روی صفحه تلویزیون و یا مانیتورشان ظاهر می‌شود، حالت انفعالی و گیرندگی صرف ندارند؛ بلکه می‌توانند با توجه به امکاناتی که نرم‌افزارهای این مجموعه غیر قابل توصیف برای آن‌ها فراهم می‌آورند، انواع و اقسام حالت‌ها را در چگونگي دریافت و استفاده بهینه از اطلاعات به عمل آورند؛ هر چند که برخی از این اطلاعات، تغییرات قابل توجهی در سطوح مختلف زندگی اجتماعی - فرهنگی و همچنین در روح و روان افراد به‌وجود آورده است و حساسیت‌هایی را از سوی: دولت‌ها، برخی گروه‌های خاص، انجمن‌های مختلف، گروه‌های دینی و اخلاقی و نيز خانواده‌ها به دنبال داشته است.
اهمیت شبکه‌های اطلاعاتی تا آن‌جا پیش رفته است که امروزه بسیاری از دولت‌ها، کاربران را موظف به پرداخت پول و مالیات نموده‌اند؛ اما این سؤال مطرح می‌شود كه بزرگراه‌های اطلاعاتی چه چیزی را با خود حمل می‌کنند که مردم برای دریافت آن باید پول و مالیات نیز بپردازند؟ پاسخ این است كه مهم‌ترین کالای قرن بیست‌ویکم، یعنی اطلاعات را حمل مي‌كنند. بدون تردید، فناوری اطلاعات و ارتباطات بیش از هر چیز دیگر در اقتصاد ملی و جهانی تأثیر فراوانی گذاشته است. توسعه شبکه‌های اطلاعاتی، نه تنها «اقتصاد اطلاعاتی» را حاصل نموده، بلکه از زاویه دیگر، دگرگونی اطلاعات زیرساخت‌های ارتباطی مهمی را در نقاط دور و نزدیک جهان، به‌ویژه در آسیای جنوب شرقی، امکان‌پذیر ساخته است. تحصیل چنین اطلاعاتی جنبه استراتژیکی اقتصادی پیدا کرده و این امر باعث شده تا خود اطلاعات به صورت یک کالای اقتصادی مورد داد و ستد قرار گیرد.
از سوی دیگر، شاهراه‌های ارتباطی این امکان را حاصل نموده که با استفاده از وسایل ارتباطی، رفت‌وآمد به مراکز کار تقلیل یافته و در عین حال، با احداث خدمات اطلاعاتی در شئونات مختلف زندگی، مشاغل و کارهای جدید فزونی یابند و به استخدام و جذب نیروی انسانی کمک شود.
با توجه به آنچه گفته شد، روشن می‌شود که در آینده ماهیت اشتغال، تفریح، آموزش، فرهنگ و همچنین زمان و مکانی که به آن‌ها اختصاص می‌دهیم، دگرگون خواهد شد. ارتباط با خط و کتاب؛ ماهیت فراگیری، آموزش و پرورش برای مدرس يا دانشجو؛ شیوه تبلیغات و مبادلات شخصی، حرفه‌ای و علمی و نيز چگونگي سیاست و فرهنگ جامعه، در این گذر زمان تغییر خواهند کرد و همه چیز، از کسب علم تا اعمال قدرت، دگرگون می‌شود. امّا هیچ‌کس نمی‌تواند از پیش، تأثیر این تغییرات را بر کردار و رسوم، یا روابط میان افراد، گروه‌ها و فرهنگ ملل تعیین کند؛ همان‌گونه که هنگام رایج شدن صفحه گرامافون و رادیو، ادیسون و مارکونی قادر به پیش‌بینی موارد استفاده آن‌ها نبودند.
بنابراین، در جهان کنونی، هر حادثه اقتصادی - اجتماعی و هر تحول علمی - فرهنگی بر زندگی همگان مؤثر است و در دنیایی که ارتباط تنگاتنگ و سرنوشت مشترک اعضا روزبه‌روز به یکدیگر نزدیک می‌شود، دسترسی شبکه‌های اطلاعاتی در همه زمینه‌ها ضروری است. هیچ کس از اطلاعات بی‌نیاز نیست و ارتباطات گسترده اعضا جامعه بشری چنان است که بدون اطلاعات نمی‌توان در این جهان گام برداشت . گسترش شبکه‌های اطلاع‌رسانی، در حقیقت گامی است برای پیوستن به ارتباطات جهانی و پیش از آن، گامی است بلند در راه دستیابی به توسعه. ◘
منبع: