ابتدا سه کتاب را که در زمینه استناددهی در ایران مشهور هستند، معرفی نمودهایم و در نهایت، به فهرست سایر منابع دسترسی خواهید داشت.
منابع مهم استناددهي در ايران
1.عنوان كتاب: شیوهنامه ایران: راهنمای استناد به منابع اطلاعات فارسی و انگلیسی.
مؤلف: سیروس علیدوستی، فخرالسادات محمدی، حمید کشاورز، محمد ابویی اردکان.
ناشر: پژوهشگاه اطلاعات و مدارک علمی ایران.
شیوهنامه ایران، راهنمای استناد به منابع اطلاعات فارسی و انگلیسی به صورت نویسنده - تاریخ و بر اساس شیوهنامه شیکاگو ویرایش پانزدهم است که در سه بخش ارائه میشود: بخش اول، به معرفی روش نویسنده - تاریخ و الگوهای پایه آن اختصاص دارد. در بخش دوم، روش استناد به انواع منابع در شکلهای چاپی و الکترونیکی تشریح و برای آنها مثالهایی ارائه میشود. بخش سوم نیز خلاصهای از شیوهنامه را ارائه میکند که میتواند از سوی ناشران و نشریههای علمی برای راهنمایی پدیدآورندگان استفاده شود. در این بخش، نظام استنادی شیوهنامه ای.پی.ای. نیز بر اساس ویرایش پنجم آن بهاختصار تبیین و با شیوهنامه ایران مقایسه میشود.
فهرست مطالب اين كتاب عبارت است از: فصل اول: الگوها، فصل دوم: استنادها، فصل سوم: خلاصه.
2.عنوان كتاب:آيین نگارش علمی.
مؤلف: عباس حری.
ناشر: هیأت امنای کتابخانههای عمومی کشور.
در این کتاب، مطالب ذیل ارائه شده است:
گزینش موضوع، تدوین طرح یا رئوس مطالب، تهیه کتابشناسی مقدماتی، یادداشتبرداری، تهیه دستنوشته مقدماتی، تهیه پانویسها، پانویس و فهرست مآخذ، استناد، نقطه گذاری، رسمالخط تصاویر، بازنگری دستنوشته، اجزاي نوشته تحقیقی، انواع نگارش علمی، مقاله مجله، مقاله دائرة المعارفی، سخنرانی و پوستر، بررسی کتاب، پیشنهاده پژوهش، گزارش.
3.عنوان كتاب:شیوههای استناد در نگارشهای علمی: رهنمودهای بینالمللی.
مؤلف: عباس حری، اعظم شاهبداغی.
ناشر: مؤسسه انتشارات و چاپ دانشگاه تهران.
این کتاب، در دو بخش اصلی تهیه شده است؛ بخش اول، نگاهی نظری به تعریف، تاریخچه، شیوهها، دلایل و کاربرد استناد دارد. بخش دوم نيز شیوهنامههای استناد درونمتنی و برونمتنی را تشریح میکند. در این کتاب، استناد به هر یک از منابع اطلاعاتی با هر یک از شیوهنامهها به صورت جزئی با مثالهای فراوان از نمونههای استناد بیان شده است. این کتاب میتواند منبعي مناسب برای پژوهشگرانی باشد که نیاز دارند تا با شیوهنامههای متفاوت و منابع متفاوت اطلاعاتی استناددهی انجام دهند.
کتابشناسی پژوهشهای صورت گرفته در حوزه نرمافزار پژوهيار
افزون بر منابع فوق الذكر، شماري ديگر از كتب و منابع علمي نيز در ساماندهي نرمافزار پژوهيار نقش داشتهاند و در حوزه مديريت استناددهي قابل توجهاند. اين منابع عبارتاند از:
- آگراوال، آبها، یدائی، محسن، و ایوبی فیض، بهارک. (1390). EndNote 1-2-3 آسان. تبریز: مهر ایمان.
- ایزدی یگانه، مهری. (1387). شیوهنامه استناد ایران، (126)، 43–47.
- آییننامه اجرایی و راهنمای نگارش پایاننامههای تحصیلی رشتههای علوم پزشکی (دانشجویان، دستیاران، کارشناسی ارشد و دکترای حرفهای) به ضمیمه: اخلاق در پژوهشهای پزشکی و اصول مشترک برای ارسال دستنوشتهها به نشریات پزشکی، ویرایش ۲۰۰۷. (1387). انتشارات معاونت پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی گیلان. رشت: دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی گیلان، معاونت پژوهشی.
- بنگش، محمد نعیم. (1387). راهنمای استفاده از نرمافزار End Note 11. تهران: نور دانش.
- پژوهشگر اصغر خمسه. (1388). بررسی استنادها به منابع وب در مقالههای منتشرشده مجلههای علوم کتابداری و اطلاعرسانی موجود در آی. اس. آی. طی سالهای ۲۰۰۵-۲۰۰۸. تهران.
- پوریا، سوسن، و انوار، فرشته. (1354). تاریخچه کتاب نامهنگاری ایرانی بعد از اسلام. تهران.
- تهوری، زهرا. (1391). راهنمای نگارش پایاننامه: ساختار، آیین نگارش، شیوههای استناد، صفحهآرایی در Word. کتابدار. تهران: کتابدار.
- تهیه و تنظیم فریده عصاره. (1365). بررسی وضع استناد در مجلات پزشکی فارسی: مجلات دانشکدههای پزشکی دانشگاههای تهران، شهید بهشتی و مشهد در سالهای ۵۶- ۱۳۵۴. تهران.
- جعفر علیزاده، نرگس، بنیاقبال، ناهید، و بزرگی، اشرفالسادات. (1384). مطالعه میزان حضور انواع منابع در مآخذ پایاننامههای دکترای حقوق دانشگاههای شهر تهران در ده سال اخیر. تهران.
- حری، عباس، و شاهبداغی، اعظم. (1385). شیوههای استناد در نگارشهای علمی رهنمودهای بینالمللی. انتشارات دانشگاه تهران. تهران: دانشگاه تهران، مؤسسه انتشارات و چاپ.
- حسن زاده، محمد، نوروزی چارلی، عبدالرضا، و بقایی، سولماز. (بدون تاریخ). هم تألیفی در مقالات ایرانی منتشرشده در مجلات ISI [آی. اس. آی ] و تأثیر آن بر میزان استناد به این مقالات.
- حسنلو، حمیدرضا. (1388a). اصول و مبانی نگارش مقالات ISI به شیوه APA. زنجان: دانش زنجان.
- حسینی، الهه. (1390). دستنامه نرمافزار هیست سایت (HistCite) ابزار مدیریت استناد. تهران: چاپار.
- دامارل، ریچل، بهرامی، مسعود، و دوستی ایرانی، مهری. (1390). راهنمای رفرنسنویسی به شیوه نویسنده –تاریخ (هاروارد). تهران: دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی ایران، دانشکده پرستاری و مامایی.
- دهقاننیری، ناهید، و نگارنده، رضا. (1385). سبک نگارش و رفرنسنویسی. تهران: اندیشه رفیع.
- رخش، فریبا، حسینی، فاطمه، و علیبیک، محمدرضا. (1382). بررسی به منابع اینترنتی در مقالات مجلات علمی - پژوهشی دانشگاههای علوم پزشکی کشور در سالهای ۱۳۷۹ - ۸۱. تهران.
- رضازاده، زهرا، بنیاقبال، ناهید، و پاکدامن، نشانه. (1387). بررسی میزان استناد به مقالات همایشهای علمی فارسی در مجلات کتابداری و اطلاعرسانی از سال ۱۳۷۵ تا ۱۳۸۵: تحلیل استنادی. تهران.
- رمضانی، ابوذر، رمضانی، ابوالفضل، و مختاریاسکی، حمیدرضا. (1390). مدیریت مآخذ فارسی با اندنوت X4. تهران: کتابدار.
- سعادت، رسول، و شعبانی، احمد. (بدون تاریخ). بررسی و مقایسه میزان استناد مقالههای مجلههای نمایهشده در وب علوم آی.اس.آی به مجلههای موجود در راهنمای مجلههای دسترسی آزاد در طول سالهای ۲۰۰۸ - ۲۰۰۳.
- سلطانینژاد، احمد. (1387). مدیریت اطلاعات علمی: ایجاد و سازماندهی کتابخانههای دیجیتالی شخصی بر اساس برنامه کاربردی اندنوت: End Note... Bibliographies made easy. تهران: مؤسسه پژوهش و برنامهریزی آموزش عالی.
- سلطانینژاد، احمد، معبودی، هادی، و یزدانپور، اسماعیل. (1389). راهنمای کاربردی زوترو: ایجاد و ساماندهی کتابخانه دیجیتالی شخصی آنلاین. تهران: دانشگاه تهران، مؤسسه انتشارات.
- سلطانینژاد، احمد، و یزدانپور، اسماعیل. (1389). مدیریت اطلاعات و منابع علمی بر اساس برنامه کاربردی اندنوت. تهران: دانشگاه تهران.
- شاهبداغی، اعظم. (1380). الگوهای استناد در راهنمای نگارش نشریات مورد تأیید وزارتهای علوم، تحقیقات و فناوری و علومپزشکی در سال۱۳۸۰.
- شاهبداغی (ناجی)، اعظم، حری، عباس، و کرمدوست، نوروزعلی. (1382). مطالعه وضعیت استناد در نشریات مورد تأیید وزارت علوم، تحقیقات و فناوری و کمیسیون نشریات علوم پزشکی کشور در سال ۱۳۸۰. تهران.
- شموسی، نعمتالله. (1380). استناد به منابع الکترونیک در مقالات علمی.
- صابری، محمدکریم، محمداسماعیل، صدیقه، و شاهشجاعی، علی. (بدون تاریخ). استناد به منابع اینترنتی در مقالات علمی: چالشها و راهکارها.
- صدیقی، ایرج، امانتی، علی، و ارجیپور، مهدی. (1391). آشنایی با نرم افزار EndNote: مدیریت پیشرفته اطلاعات و استنادات علمی. تهران: انتشارات دنیای تغذیه.
- طیبی، مرتضی. (1391). کاربرد نرمافزار End Note (اند نوت) در پژوهشهای علوم ورزشی. تهران: پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی.
- عزیزی، امیرعباس. (1389). راهنمای رفرنسنویسی (با استفاده از نرمافزار رفرنسمنیجر). تهران: خسروی.
- علیبیک، سپیده، و علیبیگ، محمدرضا. (1390). End Note X4.0.1: راهنمای استفاده. تهران: کتابدار.
- علیدوستی، سیروس. (1385). شیوهنامه ایران: راهنمای استناد به منابع اطلاعات فارسی و انگلیسی. تهران: پژوهشگاه اطلاعات و مدارک علمی ایران.
- غزنوی، پروین، منصوریان، یزدان، و جمالی مهموئی، حمیدرضا. (بدون تاریخ). بررسی میزان پایداری استنادی اینترنتی در مقالات پژوهشگران ایرانی: مطالعه موردی در مجله های ISI.
- فخاری، حبیبالله، حری، عباس، طلاچی، هما، و هویدا، علیرضا. (1358). بررسی استنادهای پایاننامههای فارغالتحصیلان دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران در سالهای ۱۳۵۸ تا ۱۳۷۰. تهران.
- فیاض جهانی، فرشید. (1389). راهنمای استفاده از نرمافزارهای مدیریت رفرنسهای مقالات علمی. رشت: گپ.
- قطبی، سیمین. (بدون تاریخ). سنجشاستناد در دائرة المعارفهای فارسی، بررسی وضعیت استفاده از منابع در مقالاتدائرة المعارفهای فارسی منتشرشده در ایران.
- کریمی، فروزان، محمدی، محمدرضا، محققمنتظری، حکیمه، و کریمی، وفا. (1382). روش مرجعنگاری: چگونه فهرست منابع مورد استفاده در متن نوشته خود را تهیه کنیم. تهران: مرکز ملی تحقیقات علوم پزشکی کشور.
- لنگریزاده، مصطفی، و شریعتمداری، شهداد. (1390). راهنمای جامع نرمافزار End Note. شیراز: دانشگاه آزاد اسلامی (شیراز).
- مسلمان یزدی، حسنعلی. (1391). آموزش نرمافزار مدیریت منابع اندنوت. دانشگاه آزاد اسلامی ( یزد). یزد: دانشگاه آزاد اسلامی (یزد).
- مقیمی، ابراهیم. (1390). روش تدوین مقالات ISI. تهران: البرز فردانش.
- مهدی زاده، ولیالله، و برمکی، سعید. (1390). آموزش جامع مدیریت منابع علمی مقاله، پروپوزال تحقیقاتی و پایاننامه و کتاب با برنامه Endnotes. تهران: سازمان انتشارات جهاد دانشگاهی.
- هادیان فرد، حبیب، و احمدی، نسترن. (1388). منبع نویسی بر اساس شیوه APA. تهران: نسترن احمدی.
- جلیلی منظور، فروزان، حسرتی، مصطفی، & قیطوری، عامر. مقایسه فرم ارجاعدهی در پایاننامههای کارشناسی ارشد نوشتهشده به انگلیسی توسط دانشجویان فارسیزبان دو رشته شیمی و زبانشناسی.